Durmadan uzanmak ister yüreği

Yolun köşesinden dönmek ister

Arka sokakların birinde

Kör bir sokak lambasının altında

Soluklanmak ister

Gecesin sisi üzerinde 

Bitmeyen ışığıyla yine de saklanmak ister

Renklerin ardında 

Sonsuz bir sonbaharın kucağında

O sokak lambasının altında

Duyduğu hissettiği tüm kucaklamalarla kalmak ister

Kapattığında gözlerini 

Uzandığında sokağın karanlığına

Tanıdık bir his eşlik eder

Görülen ışıltısı

Duyulan senfonisi

Sonbaharın renkleriyle

Bütün sokaklara siner...

özge akay  

​